Steden met rafelranden zijn interessant, gelaagd en aantrekkelijk

Almere was zo winderig dat niemand er wilde wonen. Tilburg was een ongezellig oord. Onguur Liverpool had bar weinig te bieden. En wie Napels dacht, dacht Camorra en vuilnistorens. Niks aantrekkelijks aan. Maar das war einmal. Want rafelranden maken steden juist bekoorlijk. Mensch vindt er wat van.

Niks te beleven

Wat hebben Almere, Brasília, Canberra, Ottawa, Sint-Petersburg en Wolfsburg met elkaar gemeen? Het zijn zorgvuldig geplande steden – bedacht in plaats van ontstaan. Zulke steden kampten lang met een slecht imago. Want gepland betekent saai. Rechttoe rechtaan. Levenloos — niks te beleven. Maar Almere is inmiddels geweldig populair. Geholpen door de onbetaalbaarheid van Amsterdam, heeft de stad een nadeel (winderigheid) omgezet in een voordeel (ruimtelijkheid).

“Onguur maar boeiend”

Daar kunnen Rotterdam, Nijmegen en Tilburg over meepraten. Na de oorlog moesten ze grotendeels opnieuw worden opgebouwd. Dat leverde geen knusse binnensteden op. Maar ze hebben zichzelf opnieuw uitgevonden. Tilburg en Nijmegen bruisen. Rotterdam is een spannende mix van traditioneel en modern. En ook Liverpool en Napels mogen zich verheugen op een groeiende belangstelling van toeristen. Scampia, Napels’ maffiawijk, werd bijvoorbeeld onlangs beschreven als “onguur maar boeiend”.

Rafelranden

Het illustreert dat mensen geen gepolijste designsteden willen. Ze willen wonen in en reizen naar steden met karakter. Steden die een oorspronkelijke ervaring beloven die bekend met onbekend balanceert, aangeharkt met onguur, rustig met woest, veilig met gevaarlijk. Steden die hun onaantrekkelijkheden niet wegpoetsen, maar ze juist in de spotlights zetten. Want de aantrekkingskracht van steden schuilt juíst in hun rafelranden. Op een brandschoon eldorado zijn mensen snel uitgekeken.

Een stad met karakter

De onaantrekkelijkheid van Charlerloi is zo bekeken haar belangrijkste asset — de stad is onweerstaanbaar lelijk. Tirana, de hoofdstad van Albanië, is “arm maar sexy” — en juist die paradox (‘arm kan toch niet sexy zijn’) maakt de stad bekoorlijk. Met ‘Er gaat niets boven Groningen’ stak Groningen de draak met zichzelf. Ze stopte haar haar zwakte niet weg, maar gaf het een prominente plek in communicatie. En dat maakte mensen nieuwsgierig. Steden die hun zwaktes omarmen zijn steden met karakter: interessant, gelaagd en aantrekkelijk en het wonen en bezoeken meer dan waard.

Dus: ook geïnteresseerd in het karakter van jouw stad, Assen, Breda, Den Bosch, Deventer, Dordrecht, Leeuwarden, Maastricht, Middelburg, Hoofddorp, Hoorn, Lelystad Zoetermeer — of iedere andere stad die zich aangesproken voelt? Misschien kan onze CH-sessie wel iets voor jouw stad betekenen!

Bron: Adformatie